எனைப்பகை உற்றாரும் உய்வர் வினைப்பகை வீயாது பின்சென்று அடும். -குறள்: 207
– அதிகாரம்: தீவினை அச்சம், பால்: அறம்
கலைஞர் உரை
ஒருவர் நேரடியான பகைக்குத் தப்பி வாழ முடியும்; ஆனால், அவர்
செய்யும் தீய வினைகள் பெரும் பகையாகி அவரைத் தொடர்ந்து
வருத்திக்கொண்டே இருக்கும்.
ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
எத்துணைப் பெரிய பகையுடையாரும் அதனின்று ஒருவகையால் தப்புவர்; ஆயின், தீவினையாகிய பகையோ நீங்காது தொடர்ந்து சென்றவிடமெல்லாஞ் சென்று வருத்தும்.
மு. வரதராசனார் உரை
எவ்வளவு கொடிய பகை உடையவரும் தப்பி வாழ முடியும்; ஆனால் தீயவை செய்தால் வரும் தீவினையாகிய பகை நீங்காமல் பின்சென்று வருத்தும்.
G.U. Pope’s Translation
From every enmity incurred there is to ‘scape, a way; The wrath of evil deeds will dog men’s steps, and slay.
– Thirukkural: 207, Dread of Evil Deed, Virtues