யாதானும் நாடாமால் ஊராமால் என்னொருவன் சாந்துணையுங் கல்லாத வாறு. – குறள்: 397
– அதிகாரம்: கல்வி, பால்: பொருள்
கலைஞர் உரை
கற்றோர்க்கு எல்லா நாடுகளிலும் எல்லா ஊர்களிலும் சிறப்பு
என்கிறபோது, ஒருவன் சாகும் வரையில் கற்காமல் காலம் கழிப்பது
ஏனோ?
ஞா. தேவநேயப் பாவாணர் உரை
நிரம்பக்கற்றவனுக்கு எந்நாடுந் தன்னாடாம், எவ்வூருந்தன்னூராம்; அங்ஙனமிருக்கவும், ஒருவன்தான் இறக்குமளவும் கல்லாது காலங்கழிப்பது எதன் பொருட்டு?
மு. வரதராசனார் உரை
கற்றவனுக்குத் தன் நாடும் ஊரும்போலவே வேறு எதுவாயினும் நாடாகும்; ஊராகும்; ஆகையால் ஒருவன் சாகும்வரையில் கல்லாமல் காலங்கழிப்பது ஏன்?
G.U. Pope’s Translation
The learned make each land their own, in every city find a home;
Who, till they die; learn nought, along what weary ways they roam!
– Thirukkural: 397, Learning, Wealth